Chlorek magnezu (sól magnezowa) jest nazwą nieorganicznego związku chemicznego o wzorze MgCl2 i jego różnych hydratów MgCl2(H2O)x. Sole te są typowe dla halogenków jonowych, są wysoce rozpuszczalne w wodzie. Uwodniony chlorek magnezu może być ekstrahowany z solanki lub wody morskiej. W Ameryce Północnej produkowany jest głównie z solanki z Wielkiego Jeziora Słonego.
Właściwości fizyczne i chemiczne soli magnezowej
W podobnym procesie chlorek magnezu wydobywany jest z Morza Martwego w Dolinie Jordanu. Jako naturalny minerał bischofitu, sól magnezowa jest również wydobywana z dawnych den morskich, na przykład z dna Zachodu Europy. Część chlorku magnezu wytwarzana jest z odparowywania wody morskiej przez słońce. Bezwodny chlorek magnezu jest głównym prekursorem metalu magnezowego (produkowanego na dużą skalę). Uwodniony chlorek magnezu stanowi najłatwiej dostępną formą. MgCl2 krystalizuje się w motywie chlorku kadmu, z ośmiościennymi środkami Mg. Znanych jest kilka hydratów o wzorze MgCl2(H2O)x, a każdy z nich traci wodę w wyższych temperaturach: x = 12 (-16,4 °C), 8 (-3,4 °C), 6 (116,7 °C), 4 (181 °C), 2 (około 300 °C). W heksahydratach Mg2+ jest również ośmiościenny, ale jest skoordynowany z sześcioma ligandami wodnymi. Odwodnienie termiczne hydratów MgCl2(H2O)x (x = 6, 12) nie następuje w sposób bezpośredni. Bezwodny MgCl2 jest wytwarzany przemysłowo poprzez podgrzewanie soli chlorkowej kompleksu heksamina [Mg(NH3)6]2+.
Jak sugeruje istnienie niektórych hydratów, bezwodny MgCl2 jest kwasem Lewisa, choć słabym. W procesie Dow chlorek magnezu jest regenerowany z wodorotlenku magnezu przy użyciu kwasu solnego: Mg(OH)2(s) + 2 HCl(aq) → MgCl2(aq) + 2 H2O(l). Może być również przygotowany z węglanu magnezu w wyniku podobnej reakcji.