W temperaturze pokojowej polipropylen jest odporny na tłuszcze i prawie wszystkie rozpuszczalniki organiczne, poza silnymi utleniaczami. W pojemnikach wykonanych z polipropylenu przechowywane mogą być kwasy i zasady nieutleniające. W podwyższonej temperaturze polipropylen rozpuszcza się w rozpuszczalnikach niepolarnych, takich jak ksylen i tetralina.
Właściwości chemiczne polipropylenu
Większość komercyjnych polipropylenów jest izotaktyczna i ma pośredni poziom krystaliczności pomiędzy polietylenem małej gęstości (LDPE) a polietylenem dużej gęstości (HDPE). Izotaktyczny i ataktyczny polipropylen pp rozpuszcza się w p-ksylenie w temperaturze 140 °C. Izotaktyczny wytrąca się, gdy roztwór jest schłodzony do 25 °C, a część ataktyczna pozostaje rozpuszczalna w p-ksylenie. Wskaźnik szybkości płynięcia (MFR) jest miarą ciężaru cząsteczkowego polipropylenu. Miara ta pomaga określić, jak łatwo roztopiony surowiec będzie płynął podczas przetwarzania. Polipropylen o wyższym MFR łatwiej wypełni formę z tworzywa sztucznego podczas procesu produkcji metodą wtryskiwania lub rozdmuchiwania. Jednak wraz ze wzrostem szybkości płynięcia, niektóre właściwości fizyczne, takie jak udarność, ulegną zmniejszeniu. Istnieją trzy ogólne rodzaje polipropylenu: homopolimer, kopolimer losowy i kopolimer blokowy. Kauczuk etylenowo-propylenowy (EPDM) dodany do homopolimeru polipropylenu zwiększa jego udarność w niskich temperaturach.
Losowo spolimeryzowany monomer etylenu dodany do homopolimeru polipropylenu zmniejsza krystaliczność polimeru, obniża temperaturę topnienia i czyni go bardziej przejrzystym. Polipropylen jest zwykle twardy i elastyczny, zwłaszcza gdy jest kopolimeryzowany z etylenem. Dzięki temu może być stosowany jako tworzywo konstrukcyjne.